NOWE POSTY | NOWE TEMATY | POPULARNE | STAT | RSS | KONTAKT | REJESTRACJA | Login: Hasło: rss dla

HOME » CZĄSTECZKI KWASOWE CZARNEJ DZIURY BĘDĄ WNET POCHŁANIAĆ ZIEMIĘ!

Przejdz do dołu stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

Cząsteczki kwasowe czarnej dziury będą wnet pochłaniać Ziemię!

  
MareczekX5
03.12.2012 12:54:17
poziom najwyższy i najjaśniejszy :-)

Grupa: Administrator 

Posty: 7596 #1062529
Od: 2012-7-24
źródło: http://illuminaci.pl/pylkwasu.html
1 czerwca 2014 Ziemię może zacząć pochłaniać czarna dziura…
Czy możemy uniknąć tej katastrofy? Astrofizycy nazywają czarne dziury, region czasoprzestrzeni o bardzo silnym polu grawitacyjnym. Astrofizyk z Uniwersytetu w Cambridge, Albert Shervinsky mówi, że w 2010 roku NASA obserwatorium “Chandra” odnotowała ogromną chmurę pyłu i “mgła kwasu» (mgławica kwas) rozmiary 16 milionów kilometrów. Pozornie to zmierza w naszym kierunku z prędkością bliską prędkości światła, niszcząc wszystko na swojej drodze. I powinny osiągnąć Ziemię 1 czerwca 2014 roku. Naukowiec uważa, że ta chmura została wygenerowane przez działalność tej samej dziury w centrum Drogi Mlecznej. Shervinsky, na przykład, mówi, że NASA ukrywa te dane, “Chandra”, aby uniknąć paniki. Dokumentacja dotycząca MONSTER “Chandra” Dziura pochłania wszelkiej maści i rozmiary komet W czerwcu 2010 roku Europejska Agencja Kosmiczna potwierdza, naukowcy z 53 milionów lat świetlnych od Ziemi znaleźli czarną dziurę, która “zjada” komety. Kiedy wpadają w nią, astronomowie odkryli rekordowo potężne X rozbłyski


Czarna dziura
– obiekt astronomiczny, który tak silnie oddziałuje grawitacyjnie na swoje otoczenie, że nawet światło nie może wydostać się z jego powierzchni (prędkość ucieczki jest większa od prędkości światła). W ramach fizyki klasycznej żaden rodzaj energii ani materii nie może opuścić czarnej dziury, jednak uwzględniając efekty kwantowe postuluje się istnienie zjawiska zwanego parowaniem czarnych dziur. Granica, po przejściu której nie jest możliwe wyrwanie się z pola grawitacyjnegoczarnej dziury, nazywana jest horyzontem zdarzeń. Ma ona kształt sfery o wielkości wyznaczonej przez promień Schwarzschilda. Nie jest to powierzchnia tego obiektu, która może znajdować się wielokrotnie bliżej centrum geometrycznego układu. Czarne dziury to podstawowe składniki bardziej złożonych obiektów astronomicznych, takich jak niektóre rentgenowskie układy podwójne,rozbłyski gamma oraz aktywne galaktyki. Czarna dziura będąca składnikiem układu podwójnego jest widoczna, ponieważ materia z drugiej gwiazdy wsysana do wnętrza czarnej dziury tworzy dysk akrecyjny generujący ogromne ilości promieniowania na skutek tarcia, jonizacji i silnego przyspieszenia podczas zbliżania się do czarnej dziury. Część zjonizowanej materii z dysku pod działaniem pola elektromagnetycznego dysku może uciekać w kierunkach osi, tworząc ogromne dżety (ang. jet). Także masywne czarne dziury w centrach aktywnych galaktyk powodują w nich silnie świecenie, skutkiem opadania otaczającej materii, i dlatego obiekty zawierające czarne dziury należą do najjaśniejszych we Wszechświecie.


Zakrzywienie czasoprzestrzeni
Zgodnie z ogólną teorią względności, grawitacja jest opisywana jako zakrzywienie czasoprzestrzeni. W czasoprzestrzeni zakrzywionej ciała poruszają się po torach, które są liniami o ekstremalnej (najmniejszej lub największej) długości spośród wszystkich możliwych łuków łączących zadane punkty. Linie takie nazywamy geodezyjnymi. Obliczanie długości należy przeprowadzać w pełnej przestrzeni czterowymiarowej (czasoprzestrzeni), posługując się zależnym od grawitacji tensorem metrycznym, zaś przez długość linii należy rozumieć sumę interwałów czasoprzestrzennych wzdłuż toru cząstki. W skrajnych przypadkach oddziaływanie grawitacji może być tak duże, że wszystkie linie geodezyjne wokół danego ciała są liniami zamkniętymi. Żadna z nich nie wychodzi poza pewien ograniczony fragment objętości przestrzeni zwany horyzontem zdarzeń. Czarna dziura jest obiektem, który znajduje się wewnątrz własnego horyzontu zdarzeń. Z czarnej dziury nie można się wydostać, bo wszystkie drogi ucieczki prowadzą z powrotem do środka. Przypomina to sytuację marynarza, który próbuje znaleźć koniec świata. Dokądkolwiek by nie popłynął, zawsze będzie znajdował jakieś lądy lub morza. Po dość długiej wędrówce wróci do punktu wyjścia. W przypadku czarnej dziury uwięziona jest nie tylko materia, ale i światło, które zawsze porusza się po liniach geodezyjnych. Co więcej, ogromne zakrzywienie czasoprzestrzeni spowalnia upływ czasu. I tak na zewnętrznej powierzchni czarnej dziury zanika upływ czasu. Gdyby z dwóch braci bliźniaków jeden poleciał na wycieczkę w pobliże czarnej dziury, to okazałoby się po powrocie, że jest młodszy od drugiego. Posługiwanie się takimi pojęciami jak czas, długość, linie geodezyjne i inne ściśle zdefiniowane pojęcia matematyczne wymaga gruntownej wiedzy na ich temat. Własności przestrzeni wokół czarnej dziury są dalekie od intuicji, którą budujemy w normalnych warunkach. W szczególności bezwzględnie konieczne jest precyzyjne definiowanie układu odniesienia, o którym mówimy. I tak dla obserwatora spadającego na czarną dziurę nie ma żadnej różnicy w obserwacjach (spowolnienia czasu, zakrzywienia trajektorii w przestrzeni fizycznej) poza wzrastającymi siłami pływowymi (wynikającymi ze skończonych rozmiarów obserwatora) i ciężarem ciał na statku kosmicznym. W szczególności moment przejścia przez horyzont zdarzeń nie jest w żaden sposób wyróżniony, czy nawet zauważalny. Sam spadek do centrum grawitacyjnego czarnej dziury trwa ściśle określony, zależny od masy czarnej dziury czas w układzie spadającym, oraz, co za tym idzie, obserwator spadający ma szansę wysłać do obserwatora na zewnątrz, zanim przejdzie przez horyzont zdarzeń, tylko skończoną ilość sygnałów, energii, fotonów itp. Oczywiście nie jest możliwe przetrwanie jakichkolwiek urządzeń technicznych lub żywych obserwatorów w tak ekstremalnych warunkach, jednak w rzeczywistym układzie ich śmierć może (choć oczywiście nie musi, zależy to od wielkości czarnej dziury, dla ogromnych czarnych dziur możliwe jest zupełnie łagodne wejście pod horyzont zdarzeń) nastąpić dopiero po przekroczeniu horyzontu zdarzeń. Natomiast obserwator pozostający poza zasięgiem czarnej dziury, obserwując spadek swojego kolegi zaobserwuje, że czas w układzie spadającym spowalnia w stosunku do jego własnego czasu, zaś sam spadek odbywa się coraz wolniej i wolniej. Obserwator spoza czarnej dziury nigdy nie zarejestruje momentu spadku swego kolegi na czarną dziurę, a jedynie uzna, że obraz spadającego układu został zamrożony w chwili przejścia przez horyzont zdarzeń. Obrazy spadającego obserwatora będą coraz bledsze, będą zawierały coraz mniejszy strumień fotonów, oraz zostaną w końcu w granicy zamrożone na powierzchni horyzontu zdarzeń. Jest tak dlatego, że skończona w układzie spadającym ilość energii, jaką wypromieniował układ spadający zanim przeszedł przez horyzont zdarzeń, musi wystarczyć dla asymptotycznie nieskończonego czasu spadania, jaki zarejestrował obserwator w układzie poza czarna dziurą.
źródło: kliknij zobacz źródło

Baba Wanga o roku 2014
2014r. - Większość ludzi (na półkuli północnej) zginie w wyniku raka i innych chorób skóry spowodowanych naprominiowaniem i chemikaliami.
2023 - Niewielkiej zmianie ulega orbita Ziemi

Według danych "Najbliższa Czarna Dziura znajduje się około 530 biliardów km ( około 5 500 lat świetlnych) od Ziemii." Jednakże dzięki ostatnim odkryciom, możemy poinformować Państwa, że najbliższa Czarna Dziura znajduje się obok naszego słońca, czyli zaledwie 149.000.000 km od Ziemi! Dziurę tą odkryto nie dawno, ale już dziś możemy powiedzieć że nie jest to ta super Czarna Dziura jaka jest w centrum Drogi Mlecznej, o której wspominali Majowie. Ta co została odkryta w okół Słońca jest sporo mniejsza, ale i tak faktem jest, że wchłania nasze Słońce co stawia nas Ziemian w trudnej sytuacji iż wnet jej pole grawitacyjne zacznie pochłaniać planety naszego układu słonecznego. Ostatnio na niebie widoczne są planety, które wydają się bardzo mocno świecić gdy się dobrze przypatrzymy. W dodatku kilka z nich skupia się bardzo blisko siebie co by stwarzało fakt iż coś ich do siebie przyciąga. Czyżby to właśnie była ta Czarna Dziura niedawno odkryta obok Słońca, czy może jest ich kilka?


TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ FILMY » DARMOWA REJESTRACJA


Obrazek
Ziemia szykowana do teleportacji?
Od lat na naszym niebie testowano różne chemikalia w tym te związane za tworzenie dziur czasoprzestrzennych, o których często wspominaliśmy. Projekt teleportacji Ziemi zakłada stworzenie chmury gazu kwantowego jaka otoczy całą Ziemię, a następnie wykonanie teleportacji drogą zagięcia płaszczyzny czasoprzestrzennej. Teleportacja ta ma nastąpić w momencie gdy znajdziemy się czoło w czoło z nieprzewidywanymi czarnymi dziurami lub innymi zagrożeniami związanymi ze zniszczeniem Ziemi. Widoczna na powyższym filmie czarna dziura mająca miejsce obok Słońca jest wytworem tych co stworzyli ludzkość na Ziemi, mając na celu zapobiec wyładowaniom na Słońcu. Dzięki tej ambicji, wielkie oderwania się masy słonecznej nie są zagrożeniem dla nas żyjących na Ziemi.


Ciekawostka: Nibiru i Blue Star


TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ FILMY » DARMOWA REJESTRACJA



_________________
http://www.youtube.com/user/MareczekX5?feature=mhee



http://praca-za-prace.iq24.pl/default.asp

Przejdz do góry stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

  << Pierwsza      < Poprzednia      Następna >     Ostatnia >>  

HOME » CZĄSTECZKI KWASOWE CZARNEJ DZIURY BĘDĄ WNET POCHŁANIAĆ ZIEMIĘ!

Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!!

TestHub.pl - opinie, testy, oceny